Karaman da Rüzgâr Enerjisi yok !..

Son yıllarda ALTERNATİF ENERJİ kaynağı olarak görülen ve önemli teşvik ve destekler verilen Rüzgâr ve Güneş Enerjisi yatırımlarında Karaman önemli bir merkez olarak gösteriliyor.

Konuyla ilgili yaptığımız araştırmada, Karaman son yıllarda ALTERNATİF ENERJİ kaynağı olarak görülen ve büyük yatırımcılarında bu konuya yatırımlarını kaydırdığı rüzgar ve güneş enerjisi konusunda önemli bir potansiyele sahip olduğu belirlendi.

Elektrik İşleri Etüt İdaresi Genel Müdürlüğü’nce hazırlanan Türkiye Güneş Enerjisi Potansiyel Atlası ile İl Bazlı Rüzgâr Enerjisi Potansiyeli Atlası’nda, Türkiye genelindeki Güneş ve Rüzgar Enerjisinin nerelerde yoğun olduğunu gösteren atlaslarda, Karaman Güneş ve Rüzgar Enerjisi yönünden en zengin yerler arasında gösterildiği görüldü.

Bu arada, kurulacak Rüzgâr ve Güneş Enerjisi Santralleri ile ilgili bazı şirketlerin Karaman’ı üs olarak seçtiği ve çeşitli araştırmalar yaptıkları öğrenilirken, bu santrallere hükümetin de önemli teşvik ve desteklerinin de olduğu biliniyor.

KARAMAN’DA RÜZGÂR ENERJİSİ NEDEN YOK!

Son yıllarda ALTERNATİF ENERJİ kaynağı olarak görülen ve önemli teşvik ve destekler verilen Rüzgâr ve Güneş Enerjisi yatırımlarında Karaman önemli bir merkez olarak gösteriliyorken, neden Karaman’da rüzgar tribünleri yok, bununla ilgili gerekli çalışmaların yapılması Karaman’ın geleceği için önemli olduğu bir gerçektir ...

Neden Rüzgar Enerjisi ?   

Rüzgâr enerjisi temiz, çevreyi kirletmeyen bir enerjidir. Rüzgâr enerjisinde ham madde ve ulaştırma masrafı yoktur. Doğadaki rüzgar kullanılarak üretilmektedir. Rüzgâr türbinleri karmaşık makineler değildir. Gayet basit bir şekilde operatöre ihtiyaç duyulmadan çalıştırılabilmektedirler. Tamamen otomatik olarak çalışabilecek şekilde dizayn edilmişlerdir. Ayrıca bu şekilde sadece periyodik bakımlarının yapılması ile 20-30 yıla yakın çalışabilirler.  

RÜZGAR ENERJİSİ’nin üretim bedeli ücretsizdir.

Artan petrol fiyatları veya aniden ortaya çıkan başka maliyetleri olmadığından vergi artırımı olarak vatandaşa yük olmazlar.

Rüzgar Türbinleri atmosfere zehirli gazlar vermez.

Atmosfere veya yakındaki nehir ve denizlere ısı ve gaz emisyonları yoktur. Isı emisyonu yoktur. Küçük alanlara kurulabilir. CO, CO2 emisyonları ve dolayısıyla çevresel zararı yoktur. Güvenlidir. Yerel ve bağımsızdır. Sonlu fosil kaynaklarına bağımlılığı azaltır. Dolayısıyla tehlikeli değildirler.

Rüzgar türbinleri, patlama yapmaz ve radyasyon yaymazlar.

Verimi yüksektir. Modüler üretilir. Bakımı kolaydır. Finansman ve işletim desteklidir.

Rüzgar türbinin işletmeye alınması, inşaatın başlamasından ticari üretime geçişine kadar, üç ay gibi kısa bir sürede gerçekleşebilmektedir. Rüzgar türbinleri modüler olup her hangi bir büyüklükte imal edilebilmektedir. İstenildiğinde kısa bir süre içinde sökülüp başka bir yere sorunsuz olarak parçalar halinde taşınabilir. Ayrıca tek olarak ya da gruplar halinde kullanılabilirler. Ömrünü tamamlamış rüzgar türbinlerinin söküm maliyetleri de yoktur. Çünkü sökülen türbinlerin hurda değeri söküm maliyetlerini kolayca karşılamaktadır. Bu santrallerin ömürlerini tamamlamasından sonra türbinlerin kullanıldığı alan eski haline kolayca getirilebilmektedir.

Genelde kırsal alanlara kurulan bu santraller, arazi için ödenen satın alma veya kira bedelleri ile yöredeki insanlara ciddi bir ekonomik girdi sağlamaktadır. Ayrıca yapım aşamasında da, inşaat faaliyetleri yöredeki insanlara iş olanakları yaratır. Genellikle Rüzgar Enerjisi santralleri, rüzgarın çokluğu sebebiyle çıplak ve yüksek tepe ve tepeciklere kurulmaktadır. Bu tepeler ancak küçük ekonomik faaliyetler, hayvancılık, veya tarımsal faaliyetler için kullanılabilen yerlerdir.

Sonlu fosil kaynakların kullanımın azaltıp ve bugünkü enerji üretim kaynaklarına destek olur. Rüzgar çiftlikleri, termik, hidrolik vb. santrallerle, ekonomik açıdan rekabet edecek düzeye gelmiştir. Rüzgar türbinlerinin kuruluşu sırasında harcanan enerjinin 3 ay gibi kısa bir sürede üretilebilmesi, özellikle bizim gibi kısa dönemde enerji talebi olan ülkeler için önemli bir faktördür. www.karaman.org / 03.02.2010